Τον τελευταίο καιρό με αφορμή μια ανακοίνωση του ΠΟΥ διαβάζουμε πολλά άρθρα για την επικινδυνότητα χρήσης του κρέατος και των προϊόντων του. Για να διερευνήσουμε το θέμα ρωτήσαμε τον Κλινικό Διαιτολόγο Διατροφολόγο Κο Ρέππα Κυριάκο:
Κε Ρέππα ποια είναι η γνώμη σας για τα δημοσιεύματα που σχετίζουν τον καρκίνο με την κατανάλωση κρέατος;
Η δημοσίευση που πυροδότησε την ανησυχία πολλών προήλθε από συστάσεις του Διεθνούς Πρακτορείου Έρευνας για τον Καρκίνο και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας τον Οκτώβριο του 2015 και αφορούσε σε οργανισμούς, κρατικούς φορείς υγείας κλπ και όχι στο κοινό. Οι επιστήμονες γνωρίζουμε πολλά χρόνια ότι η υπερκατανάλωση επεξεργασμένου κρέατος σχετίζεται με καρκίνο του παχέος εντέρου. Στην πραγματικότητα, η σύσταση μετά από ανασκόπηση της βιβλιογραφίας καταλήγει στο συμπέρασμα πως η καθημερινή κατανάλωση 50 γρ επεξεργασμένου κρέατος, δηλαδή πχ 2-3 φέτες αλλαντικών την ημέρα, συσχετίζεται ισχυρά με αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης καρκίνου παχέος εντέρου κατά 18%. Μάλιστα με μικρότερη βεβαιότητα, λόγω περιορισμένων αποδείξεων, το ίδιο πιθανόν να ισχύει και για την καθημερινή κατανάλωση 100γρ κόκκινου κρέατος (μοσχαρίσιο, χοιρινό κα), αν και εδώ η έρευνα θέλει ακόμα πολλά δεδομένα για να βγει ασφαλές συμπέρασμα. Είναι βλέπετε πολύ δύσκολο να διαχωρίσεις στην ερευνητική διαδικασία, έναν μοναδικό παράγοντα αποκλείοντας την επίδραση από όλους τους άλλους παράγοντες, που πιθανόν δημιουργούν σύγχυση στο τελικό αποτέλεσμα.
Δηλαδή δεν πρέπει να τρώμε κρέας;
Αυτό είναι το λάθος συμπέρασμα που φοβάμαι ότι θα βγάλουν πολλοί διαβάζοντας την ανακοίνωση. Η περιστασιακή κατανάλωση κρέατος (<1 φορά την εβδομάδα) είναι βασικός πυλώνας της Μεσογειακής διατροφής. Δεν αποκλείουμε το κρέας από τη διατροφή μας. Είναι πλούσια πηγή (για την ακρίβεια η καλύτερη) σιδήρου, βιταμινών και κυρίως Β12 (που δεν τη βρίσκουμε εύκολα σε άλλα τρόφιμα), αλλά και υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνης. Η σύσταση λοιπόν είναι να αποφεύγουμε την υπερκατανάλωση στο επεξεργασμένο κόκκινο κρέας και να αραιώσουμε τη συχνότητα κατανάλωσης κόκκινου κρέατος. Για πολλούς λόγους, όχι μόνο με το φόβο της επάρατης νόσου. Εξάλλου για τους λάτρεις της πρωτεΐνης υπάρχει πάντα το λευκό κρέας (πουλερικά) και βέβαια τα ψάρια και τα θαλασσινά. Οι περισσότερες εξάλλου μελέτες σχετίζουν τον όποιο παράγοντα κινδύνου με τα λιπαρά μέρη του κόκκινου κρέατος. Προτιμήστε λοιπόν άπαχο μέρος από φάρμες σωστής εκτροφής και ζητήστε ποιοτικό κρέας, όπου θέλετε να το απολαύσετε.
Εσείς πόσο συχνά τρώτε κρέας;
Προσπαθώ όχι πάνω από 2 φορές την εβδομάδα. Τη μία υπάρχει συνήθως με τη μορφή κιμά ή μαγειρευτού στο σπίτι και την άλλη στην έξοδο. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν στο μέτρο. Θεωρώ υπερβολές την αποφυγή συγκεκριμένων τροφίμων, ειδικά όταν αυτό δεν είναι επεξεργασμένο ή είναι ελάχιστα επεξεργασμένο και δεν μιλώ μόνο για το κρέας, αλλά γενικότερα. Μου αρέσει επίσης να απολαμβάνω τη ζωή και αυτά που έχει να μου δώσει. Αν θα μπορούσα να δώσω μια συμβουλή θα ήταν να τρώτε τα πάντα με μέτρο, βάζοντας ποικιλία και νοστιμιά στο πιάτο σας. Αν προτιμήσετε κρέας φροντίστε να εμπιστεύεστε το εστιατόριο ή τον προμηθευτή σας, να είναι καλά σιτεμένο για να είναι εύγευστο και πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β και να το συνοδεύσετε οπωσδήποτε με σαλάτα και κρασί ή μπύρα. Τα αντιοξειδωτικά τους θα πάρουν τον όποιο φόβο μακριά!